Surxondaryo viloyatining qoq markazida, uzoq o‘tmishdan beri jamoa orasida o‘zining aqlli va mehribonligi bilan tanilgan Jamshid ismli yigit yashar edi. Jamshid yoshlikdan orzular bilan yashadi, ammo ko‘plab mashaqqatlar va hayotdagi murakkab holatlar uning ichki kuchini sinovdan o‘tkazardi. Har doim o‘zining orzulariga erishish uchun o‘zida kuch topishga intilar edi, lekin u bir necha bor muvaffaqiyatsizlikka uchragan va bu orzularining poydevorini qurishning qanchalik qiyin ekanligini anglagan edi.
Jamshidning eng katta orzusi — o‘z qishlog‘ida yangi imkoniyatlar yaratish, o‘zi kabi yoshlarga ta’lim va bilim berish edi. Ammo, hayotda ko‘plab to‘siqlar va ba’zida umidsizlikka duch kelishi, unga o‘zining orzularidan voz kechishga olib kelishi mumkin edi. Bir kuni Jamshid, hayotining eng katta maqsadlariga erishish va ichki kuchni topish uchun uzoq yillar davomida nafaqat ilmiy, balki ruhiy rivojlanish yo‘lida ham muvaffaqiyatlarga erishgan ustoz, Yodgor bobo bilan uchrashishga qaror qildi. Yodgor bobo o‘zining uzoq yillar davomida to‘plagan bilimlari va tajribalarini ko‘plab yoshlar bilan bo‘lishib, ularga hayotda umidni yo‘qotmaslikni va orzulari uchun kurashishni o‘rgatgan kishilardan biri edi.
Jamshid o‘zining orzulariga erishishda duch kelgan qiyinchiliklar va ichki noaniqliklar haqida bobo bilan suhbatlashdi. Yodgor bobo uni tinglab, shunday dedi:
— O‘g‘lim, hayotdagi eng katta kuch – bu umidning kuchidir. Agar sen umidingni yo‘qotmasdan, o‘z orzularingga intilishni davom ettirsang, hayotingda albatta muvaffaqiyatga erishasan. Umid – bu ichki kuch, u seni qarorli qilishga, har qanday qiyinchiliklarga dosh berishga yordam beradi.
Jamshid so‘radi:
— Ustoz, ba’zan umidsizlikka tushaman, shunda qanday qilib umidni qaytarib olishim mumkin?
Yodgor bobo jilmayib, dedi:
— O‘g‘lim, umidni qaytarish oson emas, lekin unga erishish mumkin. Har bir to‘siq, har bir muvaffaqiyatsizlik, seni yanada kuchliroq qiladi. Umidni qaytarish uchun, har bir sinovni o‘rganib, undan saboq olish kerak. Yangi imkoniyatlarga qadam qo‘yishda har doim umid va ishonchni saqlash zarur.
Jamshid ustozning so‘zlaridan ilhomlanib, hayotidagi har bir to‘siqni umid bilan yengishga qaror qildi. U har bir qiyinchilikdan o‘rgangan holda, umidini yo‘qotmasdan davom etdi. Uning ichki kuchi ortdi, va hayotdagi har bir sinov, yangi imkoniyatlarga olib kelishi mumkinligini tushundi.
Bir necha oy o‘tgach, Jamshid yana Yodgor boboning huzuriga keldi. Ustozga qarab dedi:
— Endi men umidning kuchini tushundim. Umid – bu ichki kuchni topish va har bir yangi qadamda yangi imkoniyatlar ochishdir.
Yodgor bobo jilmayib, dedi:
— O‘g‘lim, ha, umid – bu hayotdagi haqiqiy kuch va energiyadir. Agar sen umidni saqlab, o‘z orzularing uchun kurashishda davom etayotgan bo‘lsang, albatta muvaffaqiyatga erishasan.
Jamshid endi biladi: umid – bu hayotdagi eng kuchli energiya va kuchdir. U har doim o‘zining orzulariga erishish uchun umidni saqlashga intiladi.
Endi Jamshid biladi: umidning kuchi – hayotning haqiqiy yuksalishidir.