Xurshid tun yarmida g‘alati telefon qo‘ng‘irog‘idan uyg‘ondi. Ekranda “Men eshik oldidaman.” degan yozuv bor edi.
U hayron bo‘lib, eshikka qaradi. Hech kim yo‘q edi.
Oradan bir daqiqa o‘tib, yana qo‘ng‘iroq bo‘ldi:
“Men ichkaridaman.”
Xurshid shoshib ortiga qaradi…
Ertasi kuni uni xona burchagida qotib qolgan holatda topishdi.
Telefon esa erga tushgan holda yonib turardi. Uning ekranida faqat bitta yozuv bor edi:
“Endi sen ham shu yerdasan.”