Sanjar eski do‘kondan bir surat sotib oldi. Suratda keksaygan chol qorda turgan holatda aks etgandi. Ko‘zlarida qandaydir g‘alati ifoda bor edi.
Sanjar suratni uyiga olib kelib, devorga ilib qo‘ydi. Lekin kechasi, uyg‘onib qarasa, suratdagi chol biroz boshqacha holatda turgandek tuyuldi.
“Ehtimol, charchoq ta’siri,” deb o‘yladi u.
Lekin har kuni suratdagi cholning holati o‘zgarib borardi. Dastlab u biroz jilmaygandek bo‘ldi. Keyin esa qo‘llarini oldinga cho‘zdi.
Bir kuni esa chol surat ichidan yo‘q bo‘ldi.
Sanjar dahshat ichida bo‘sh suratga tikilib qoldi. Shu payt… orqasidan kimdir pichirladi:
— Endi sen mening o‘rnimdasan…
Ertasi kuni Sanjar g‘oyib bo‘ldi. Suratda esa endi u aks etgandi… va u yordam so‘rab qarab turardi.