Farg‘ona vodiysining chekka qishlog‘ida Odilbek ismli yosh yigit yashardi. U yoshligidan orzulari bilan yashagan, doimo o‘zining maqsadlariga erishish uchun ko‘p mehnat qilgan. Lekin hayotdagi eng katta muammo, uning oldida turgan yuksak maqsadlarni amalga oshirish yo‘lidagi to‘siqlar edi. Har doim muvaffaqiyatga intilgan Odilbek, ba’zan uning oldidagi yo‘lning uzoqligi va qiyinligini ko‘rib, ruhiy tomondan zaiflashib qolardi. U har safar orzulariga yaqinlashish uchun barcha kuchini sarflab, biroq muvaffaqiyatni qo‘lga kiritishda qiyinchiliklarga duch kelardi.
Bir kuni Odilbek, hayotining maqsadlariga erishishda qo‘rquv va shubhalardan xalos bo‘lish uchun, uzoq yillar davomida tajriba to‘plagan, ko‘plab insonlarni to‘g‘ri yo‘lga solgan va hayotga chin dildan e’tibor bilan yondashadigan ustoz, Sherali bobo bilan uchrashishga qaror qildi. Sherali bobo o‘zining eng katta merosi sifatida odamlarni haqiqatni anglashga va muvaffaqiyatlarga erishishga yordam berib kelgan edi. Odilbek o‘zining ichki izlanishlari va maqsadlaridagi qiyinchiliklar haqida bobo bilan so‘rashdi.
Sherali bobo uning so‘zlarini tinglab, shunday dedi:
— O‘g‘lim, hayotdagi haqiqiy yuksalish – bu odamning o‘z maqsadlariga erishish yo‘lida qilgan mehnati va sabridir. Oltin yo‘l – bu to‘g‘ri yo‘lda davom etishdir, va bu yo‘lning har bir to‘sig‘i seni yanada kuchliroq qiladi. Agar sen to‘g‘ri yo‘ldan yurib, o‘z orzularingga chin dildan e’tibor bersang, ularning barchasi amalga oshadi.
Odilbek so‘radi:
— Ustoz, bu yo‘ldagi to‘siqlarni qanday yengish mumkin? Ba’zan men qo‘rqqan holda orzularimni amalga oshirishni kutaman, lekin bu yo‘lda muvaffaqiyatni topish juda qiyin.
Sherali bobo jilmayib, dedi:
— O‘g‘lim, hayotda hech bir narsaning oson yo‘li yo‘q. Har bir yuksalishning orqasida kurash va sabr turadi. Agar sen har bir qiyinchilikni o‘rganish, tushunish va o‘zingni yanada kuchliroq qilish uchun imkoniyat sifatida qabul qilsang, sen haqiqiy muvaffaqiyatni topasan. Oltin yo‘l har doim yengil bo‘lmasligi mumkin, lekin u seni yuqoriga olib boradi.
Odilbek ustozning so‘zlaridan ilhomlanib, orzulari tomon qat’iyat bilan yurishga qaror qildi. U o‘zining ichki qo‘rquvlarini yengib, hayotdagi har bir to‘siqni o‘zining kuchini sinash va yanada mustahkamlash imkoniyati sifatida ko‘rdi. Har bir sinov, unga yangi imkoniyatlar keltiradi deb hisobladi.
Bir necha oy o‘tgach, Odilbek yana Sherali boboning huzuriga keldi. Ustozga qarab dedi:
— Endi men oltin yo‘limni tushundim. Har bir to‘siq, menga yangi kuch beradi, va men buni yengib, orzularimga yaqinlashish uchun imkoniyat sifatida qabul qilaman.
Sherali bobo jilmayib, dedi:
— O‘g‘lim, ha, oltin yo‘l har doim to‘g‘ri yo‘lni tanlashdan iborat. Sen o‘z orzularingga erishish uchun qat’iyat va sabr bilan harakat qilsang, hayotingda haqiqiy yuksalish bo‘ladi.
Odilbek endi biladi: oltin yo‘l – bu har bir to‘siqni yengish va orzulariga erishishda qat’iyatlilik va sabrni qo‘llashdir. U har doim o‘z maqsadlari yo‘lida kuchliroq bo‘lish uchun intiladi.
Endi Odilbek biladi: oltin yo‘l, hayotdagi haqiqiy muvaffaqiyatga erishishning eng kuchli yo‘lidir.