Qo‘qonning chekka mahallalaridan birida Hasanboy degan usta yashardi. U duradgorlik bilan shug‘ullanar, eshik-deraza yasashda mohirligi bilan tanilgan edi. Uning bitta qizi bor edi – Dildora. Qizining go‘zalligi, odobi butun mahallaga mashhur edi. Lekin Hasanboy faqat tashqi go‘zallik emas, insonning qalbiga ham qarash kerak deb hisoblar, qizini chinakam yaxshi ko‘radigan va halol yigitga turmushga berishni orzu qilardi.
Bir kuni Hasanboyga bir necha sovchilar kelib, Dildorani o‘g‘illariga so‘rab ketishdi. Lekin u har bir yigit haqida o‘ylab ko‘rdi-yu, hech biriga rozi bo‘lmadi. Nihoyat, mahallada kamtar, lekin haqiqiy mehnatkash bola sifatida tanilgan Farhod degan yigit kelin so‘rash uchun keldi. Hasanboy yigitni sinab ko‘rishga qaror qildi.
U Dildorani chaqirib, unga kichik bir kumush uzukni berdi:
— Qizim, mana bu uzukni bozorga olib bor va eng yaxshi narx taklif qilgan odamga sot.
Dildora uzukni olib bozorga bordi. U uzukni sotmoqchi bo‘lganida, do‘kondorlar unga past baho taklif qilishdi. Kimdir “Bu oddiy kumush, atigi ikki tanga turadi” desa, boshqasi “Balki uch tanga bersam bo‘lar” dedi.
U uyga qaytib, otasiga bo‘lgan voqeani aytib berdi. Hasanboy jilmayib, uzukni Farhodga berdi:
— O‘g‘lim, endi sen ham shu uzukni sotishga harakat qilib ko‘r. Lekin uni bozor emas, zargarlarga olib bor.
Farhod uzukni zargar oldiga olib bordi. Zargar uzukni ko‘rib, darrov yuzidagi ifoda o‘zgardi. U uzoq tekshirib, sinab ko‘rdi-da, hayrat bilan dedi:
— Bu oddiy kumush emas! Buning ichida noyob tosh yashirin! Men bunga yuz tanga to‘lashga tayyorman.
Farhod xursand bo‘lib, uyga qaytib, bo‘lgan voqeani Hasanboyga aytib berdi. Hasanboy boshini qimirlatib dedi:
— Ko‘rdingmi, o‘g‘lim? Haqiqiy qadrni faqat bilgan kishi tushunadi. Dildora ham xuddi shu uzuk kabi. Uni bozorga olib borganingda, uning asl qimmatini tushunmaydiganlar uni arzon baholashdi. Lekin haqiqiy qadrni biladigan odam uni qadrlaydi.
Shundan so‘ng Hasanboy Dildorani Farhodga unashtirdi. Ular baxtli hayot kechirib, mehr-muhabbat bilan yashashdi.