“Haqiqiy Do‘st”
Ikkita bolalik do‘sti – Shohruh va Javohir kichik qishloqda birga o‘sdi. Ular doim birga yurishar, sirlarini bo‘lishishar edi. Ularning do‘stligi hamma uchun ibrat edi.
Kunlardan bir kun Shohruh katta shaharga ko‘chib ketdi. U yillar davomida o‘qib, katta ishga kirdi. U yangi do‘stlar orttirdi va qishloqdagi hayotni unutdi. Javohir esa qishloqda qoldi, dehqonchilik bilan shug‘ullandi.
Oradan yillar o‘tib, Shohruhning hayoti o‘zgardi. U moliyaviy muammolarga duch keldi va atrofidagi ko‘plab “do‘stlar” undan uzoqlasha boshladi. U yolg‘iz qoldi va kimga ishonishini bilmay qoldi.
Shunda u eski do‘sti Javohirni esladi va unga qo‘ng‘iroq qildi. Javohir hech ikkilanmay Shohruhni qishloqqa taklif qildi. U Shohruhni quchoq ochib kutib oldi va dedi:
— Do‘stim, haqiqiy do‘st faqat yaxshilikda emas, balki qiyinchilikda ham yoningda bo‘ladigan kishidir.
Shohruh tushundi: haqiqiy do‘st nafaqat quvonchingni, balki dardingni ham bo‘lishadigan odamdir. Shundan so‘ng u hech qachon Javohirni unutmaslikka qaror qildi.