Uzbek

Mening qo’limda bir cholpa bor. U oddiy idish emas, balki mening oilam, mening taqdirим va butun bir avlodning qissasidir. Men […]

Men yoshligimda Toshkentning eski mahallasida yashardim. U yerda har bir ko’cha, har bir devor o’ziga xos hikoya bilan to’lib toshgan

Men bolaligimda har doim qushlarni kuzatishni yaxshi ko‘rardim. Ular erkin, bemalol osmonda parvoz qilishadi, deb o‘ylardim. Lekin bir kuni, hamma

Eski bog’ning chetida, yashil barglari orasida, kichkina qush turardi. U boshqa qushlarga qaraganda juda qo’rqoq edi. Har qanday shovqindan, harakatdan

Farg’ona vodiysining eng chekkadagi qishlog’ida, tog’ etaklarida joylashgan Lola soyida har kuni ertalab tong otish bilan uyg’onardi. Bu soy—ya’ni kichik

Qadimgi Samarqandning tor ko’chalari oqshom peshinida ham issiq nafas olardi. Uzoqdan eshitilgan “somsa, issiq somsa!” deb yig’lagan savdogarning ovozi, bolalarning

Sodiq va Sehrli Qalam   Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, qadimiy bir qishloqda Sodiq ismli yosh yigit yashar ekan.