Author name: Samira

Ey do’stim! Siz atrofingizdagi insonlarning siz haqingizda gapiradigan gaplariga e’tibor berasizmi? Nima uchun e’tibor berasiz? Siz qachongacha insonlarning ko’ngliga qarab […]

Namanganda bir eski choyxona bor edi. Undagi eng g‘alati narsa – yerto‘lasida osilib turgan katta ko‘zguydi. Aytilishicha, bu ko‘zgu oddiy

Buxoroning eski ko‘chalaridan birida, hech kim yurishga jur’at eta olmaydigan tor bir yo‘lak bor edi. Bu yo‘lakda har doim shabada

Farg‘onaning eski mahallalaridan birida tashlandiq bir hovli bor edi. Bu hovli ko‘p yillardan beri bo‘m-bo‘sh turgan bo‘lsa ham, ba’zan unda

Xorazmning chekka qishloqlaridan birida kichik, lekin sirli ko‘l bor edi. Ko‘lning suvi shaffof emas, doim g‘ira-shira tusda bo‘lar, va unda

Andijonda, eski bozordan unchalik uzoq bo‘lmagan joyda bir ustaxonachi bor edi. Uning do‘koni kichik, lekin sirli edi. U yerdagi eng

Toshkentning eski mahallalaridan birida, har kechasi oxirgi bo‘lib o‘chadigan chiroq bor edi. Bu chiroq oddiy emas edi – aytilishicha, kim

Surxondaryo tog‘lari etagida bir tashlandiq qadamjo bor edi. U yer haqidagi afsonalar ko‘p edi: aytilishicha, bu joyga kelgan odam o‘z

Samarqandning chekka qismida, eski madrasalardan birining yerto‘lasi bor edi. U yerga hech kim tushmas, chunki har kechasi yerto‘ladan sirli qadam