Akmal har doim tunda telefoniga g‘alati xabarlar kelayotganini sezardi. Kechasi soat uchda: “Men seni kuzatyapman” degan xabar oldi. Xonada yolg‘iz bo‘lsa ham, yuragi g‘ashlandi. Ertasiga esa: “Orqangga qara” degan xabar keldi. Qo‘rqib ortiga qaradi, lekin hech kim yo‘q edi. Lekin derazada barmoqlar izi bor edi.
Tunlari unga notanish odam tushlarida ko‘rina boshladi. Nihoyat, oxirgi xabarda: “Endi men yaqinroqman” deb yozilgandi. Xuddi shu payt kimdir yelkasiga qo‘l qo‘ydi…