Ey do’stim! Siz atrofingizdagi insonlarning siz haqingizda gapiradigan gaplariga e’tibor berasizmi? Nima uchun e’tibor berasiz? Siz qachongacha insonlarning ko’ngliga qarab yashaysiz? Qachongacha insonlar uchun yashamoqchisiz? Sizni hayotda o’z maqsadlaringiz va orzularingiz bolishi kerak emasmi?
Ey do’stim! Sizdan iltimosim bor, o’zingiz uchun yashang.Sizga foydasi bo’lmagan insonlarni sizni hayotingizga aralashishiga imkon bermang. Agar insonlarga e’tibor bersangiz ular turganni turdi, yurganni yurdi deyishadi.Bazi insonlar go’yoki aybsiz, gunohsiz, oppoq farishta.
- Do’stim o’zingizni seving, o’zingizni hurmat qiling va ozligingizni unutmang.